Dymny. Życie z diabłami i aniołami

Przed trzema laty ukazała się w krakowskim wydawnictwie Petrus, w serii „Wielcy ludzie nauki i kultury” – obok tomów poświęconych  św. Bratu Albertowi, ks. Józefowi Tischnerowi, profesorowi Antoniemu Kępińskiemu – monografia Wiesława Dymnego pióra Moniki Wąs. Książeczka była niewielka (180 stron), ale niezwykle interesująca, choć ogromnie brakowało w niej ilustracji, wszak jej bohater był  m.in. fantastycznym plastykiem, więc szkoda, że na jego prace nie można było zerknąć, a tylko o nich poczytać.

Dymny był artystą niekonwencjonalnym, a do tego renesansowo uzdolnionym. Malarz, rzeźbiarz, rysownik, scenograf, kostiumolog, poeta, prozaik, dramaturg, scenarzysta filmowy, autor tekstów piosenek, aktor, kabareciarz, konferansjer. Student krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, filar kabaretu Piwnica pod Baranami, autor uhonorowanych Nagrodą Kościelskich „Opowiadań zwykłych”, zapadający w pamięć aktor (wystarczy wspomnieć kadry „Chudego i innych" Henryka Kluby czy „Wszystko na sprzedaż"Andrzeja Wajdy). Trudno znaleźć jakąś dziedzinę aktywności twórczej, której by nie próbował. Zawsze, o ile nie ze znakomitym, to oryginalnym efektem. Dla niego tworzenie było życiem, życie – wiecznym tworzeniem.

12 lutego minęło 38 lat od jego tragicznej śmierci. I właśnie z tej okazji trafiła do księgarń kolejna książka Moniki Wąs, zatytułowana, „Dymny. Życie z diabłami i aniołami”, tym razem dzięki krakowskiemu Znakowi, stanowiąca znakomite rozwinięcie tamtej publikacji. To pięknie wydany, obszerny tom (432 strony), bogato ilustrowany rysunkami i fotografiami. Książka znakomicie napisana, ale i niezwykle solidnie zdokumentowana (kalendarium, źródła, bibliografia, filmografia, dorobek literacki). „Tacy ludzie zdarzają się raz na kilkaset lat albo w ogóle” – wyznaje na łamach książki Andrzej Jerzy Nowak, krakowski jazzman, kompozytor „Niebieskiej patelni”, jednego z Piwnicznych hymnów, oczywiście do słów Wiesława Dymnego. „Pasą się pasą / barany wełniane / owieczki białe / pasą się pasą / na halach niebieskich /połoninach wiecznych”. A pośród nich Dymny, i – od niedawna – Nowak, na halach niebieskich…