Taka jestem i już!

Przed piętnastu laty Magdalena Zawadzka, znakomita aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa,  wydała książkę „Kij w mrowisko”. W jej wstępie pisała: „Nie miałam zamiaru pisać autobiografii. Mój mąż twierdzi, że najlepiej piszą ją ci, którzy niczego nie pamiętają. Wydawało mi się, że zbiór moich felietonów powie o mnie wszystko. Okazało się jednak, że rys biograficzny, w którym opowiem, skąd się wzięłam na tym świecie, dlaczego jestem taka, jaka jestem, i jak się potoczyły moje losy, może nie zaszkodzić felietonom”. Istotnie nie zaszkodził, a znakomicie je dopełnił.

Książka najnowsza – „Taka jestem i już!” – jest natomiast dopełnieniem tamtej publikacji. „Rys biograficzny” poszerza aktorka, a zarazem autorka, o lata dojrzałe. Wzruszająco pisze o synku („Nasz Jasiek”), dzisiaj zdolnym operatorze, autorze m.in. dokumentalnej impresji „Słońce i cień”, poświęconej Gustawowi Holoubkowi i Tadeuszowi Konwickiemu, przejmująco – o traumatycznym czasie po śmierci męża („Świat bez Gustawa”) i rodziców („Świat bez Danusi i Jędrka – moich rodziców”). Solą książki pozostają felietony, a także opisy licznych podróży, które stały się życiową pasją Magdaleny Zawadzkiej. Felietony pochodzą z lat dziewięćdziesiątych, po piętnastu latach aktorka wróciła do tej formy wypowiedzi.

Oto fragment najnowszego „Modern Talking Anno Domini 2014”: „Nie jestem hajterem i nie chce być upierdliwa, ale bynajmniej nikt mi nie będzie pierdzielił, że białe jest białe, a czarne jest czarne. Że tak powiem kolokwialnie: «I tu stawiam kropke». Na chwile obecnom powiem tak: nara, dozo i szacun. Wyłanczam telewizor. No comment. Ten felieton zalecam Miszczom Mowy Polskiej. Niech się, kurna, uczom!!!”. Taka jestem i już!