Aleksander Żabczyński. Pierwszy amant II RP

Aleksander Żabczyński był czołowym polskim aktorem przedwojennym – teatralnym, filmowym oraz kabaretowym, także uzdolnionym pieśniarzem, który wylansował wiele szlagierów, m.in. słynne niemieckie tango „Całuję twoją dłoń, madame” z polskimi słowami Andrzeja Własta. W kinie preferował lekki repertuar – komedię, musical, melodramat. Stworzył typ amanta o miękkim dźwięcznym głosie, który często swe uczucia wyjawia w formie śpiewanej. Na ekranie zadebiutował epizodyczną rola doktora w „Czerwonym błaźnie” (1926) Henryka Szaro, kryminale rozgrywającym się w scenerii jednego z warszawskich kabaretów. Pierwszą główną rolę amanta zagrał w komedii pomyłek Jana Nowiny-Przybylskiego i Michała Waszyńskiego„Panienka z poste restante” (1935). A potem przyszedł szereg podobnych kreacji – komediowych, zalotnych, rozśpiewanych: m.in. w „Ada! To nie wypada!” (1936) Konrada Toma, „Jadzi” (1936) i „Sportowcu mimo woli” (1939) Mieczysława Krawicza, „Manewrach miłosnych” (1935) Nowiny-Przybylskiego i Toma, „Pani minister tańczy” (1937) Juliusza Gardana.

„Bohaterem oczywiście jest Aleksander. Natomiast zgromadzony materiał obejmuje szeroki obszar kultury międzywojennej, kabaretów i scen, które utonęły w opracowaniach oficjalnych. To bardzo cenna informacja, którą powinny zainteresować się uczelnie teatralne oraz miłośnicy zapoznanych gwiazd, którzy nucą przedwojenne piosenki filmu i kabaretu do dnia dzisiejszego. Ja jestem po tej lekturze bogatszy o wiedzę tamtych dni, choć siedziałem w jednej garderobie z Aleksandrem Żabczyńskim” – rekomenduje książkę Ignacy Gogolewski.