Najlepsze kasztany. Księga cytatów polskiego filmu

Profesor Marek Hendrykowski, znakomity naukowiec, a jednocześnie wnikliwy „szperacz” w dziejach rodzimego kina, na dodatek obdarzony poczuciem humoru, przygotował książkę, która jest obszernym zbiorem cytatów z rodzimych filmów i seriali.

Tych właśnie, którym udało się wejść do powszechnego obiegu, w mowie („bo to zła kobieta była”) czy piśmie („Seksmisja jednak nam nie zagraża” – tytuł popularnonaukowego tekstu o zanikaniu genów w męskim chromosomie, opublikowanym na portalu odkrywcy.pl) , a niektórym nawet w twórczym przetworzeniu („Nie ze mną te numery, brunet” – z telenoweli „Brzydula”). Autor przytacza więc pamiętne „dialogi na cztery nogi”, które weszły do antologii rodzimego humoru, jak: „Jeśli ci wódka przeszkadza w pracy, to przestań pracować” – gość na przyjęciu w „Ada, to nie wypada” (1936) Konrada Toma, „O, tu się zgina dziób pingwina” – Wiesław Dymny jako Sobiekról w „Ktokolwiek wie…” (1966) Kazimierza Kutza, „Kumasz pan, czy masz pan za daleko do łba” – Marek Kondrat jako Adaś Miauczyński do dozorcy w „Dniu świra” (2002) Marka Koterskiego czy – szczególnie mi bliskie – „Bez kota nie ma dla nas życia” – Pawlakowa w „Samych swoich” (1967) Sylwestra Chęcińskiego.

Książka Hendrykowskiego to nie tylko zbiór zgrabnych, dowcipnych powiedzonek, chodź zdarzają się także konstatacje serio natury egzystencjalnej. „Najlepsze kasztany” wyrastają w linii prostej ze „Skrzydlatych słów” Henryka Markiewicza i Andrzeja Romanowskiego, stanowiąc znakomity dopełnienie – w aspekcie kinematograficznym – dzieła krakowskich humanistów. To po prostu filmowe skrzydlate słowa.