Mężczyzna i one

Pochodzi z Kowala koło Włocławka. Jest absolwentem wydziału aktorskiego krakowskiej PWST (1964). Na scenie debiutował 7 października 1964 roku, a od roku następnego został etatowym aktorem Starego Teatru w Krakowie. Na planie filmowym po raz pierwszy pojawił się w 1963 roku jako – niewymieniony w czołówce – uczestnik zabawy sylwestrowej w „Przygodzie noworocznej” Stanisława Wohla. Od tej pory zagrał w ponad stu filmach i serialach. Był kapitanem Wyganowskim w „Popiołach” (1965) Andrzeja Wajdy, bohaterem „Bariery” (1966) Jerzego Skolimowskiego, Ketlingiem w „Panu Wołodyjowskim” (1969) Jerzego Hoffmana, geologiem poszukującym ropy naftowej w „Dziurze w ziemi” (1970) Andrzeja Kondratiuka, urodziwym amantem w „Anatomii miłości” (1972) Romana Załuskiego, Józefem w  „Sanatorium pod Klepsydrą" (1973) Wojciecha Jerzego Hasa, pogrążonym w śmiertelnej chorobie Tomaszem w „Spirali” (1978) Krzysztofa Zanussiego, tytułowym szulerem w „Wielkim Szu” (1982) Sylwestra Chęcińskiego, księciem Hansem Heinrichem XV Von Teuss w „Magnacie” (1986), Belzebubem w „Lawie” (1989) Tadeusza Konwickiego, literatem w „Kraju świata"  (1993) Marii Zmarz-Koczanowicz, uroczym starcem o ksywie „Matka” w „Tulipanach” (2004) Jacka Borcucha, Jerzym w „Jeszcze nie wieczór” (2008) Jacka Bławuta. Ta ostatnia rola przyniosła mu laury w Gdyni. Tarnów dostrzegł jego kreację w „Niepochowanym” (2004) Márty Mészáros, honorując ją nagrodą specjalną (2005). Kolekcja odznaczeń i festiwalowych laurów Jana Nowickiego jest imponująca. Znajdują się w niej – obok tych najbardziej prestiżowych (Złota Kaczka, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski ) – m.in.: nagroda tygodnika „Przyjaźń” za rolę Rogożyna w „Nastazji Filipownie” (1977), dyplom honorowy w plebiscycie „Przekroju” na najpopularniejszych aktorów krakowskich w latach 1946-1981 (1982), I miejsce w plebiscycie „Dziennika Łódzkiego” na najpopularniejszego aktora filmowego (1983) oraz Platynowy Szczeniak za wybitne osiągnięcia w aktorstwie filmowym na Festiwalu Aktorstwa Filmowego im. Tadeusza Szymkowa we Wrocławiu (2012).

„Jestem w każdym wieku – miłe Panie. Bywam na przemian stary i młody. Dobry albo zły. Zupełnie jak Wy. Mogę, jeśli zechcę, być: rybą, ptakiem, kobietą, bądź siekierką. Fruwam sobie – za pan brat – z wiatrem wywracającym okręty. Razem ze słońcem wypalam trawy. Skryty w tykaniu ściennego zegara odmierzam Wasz drogocenny czas. Jestem lękiem pozbawionym (w jakimś sensie) skóry, krwi i kości. Strachem, bez którego niepodobna żyć. Ciągle czymś zajęty. Zamyślony. Przeważanie rozbawiony. Ale także smutny. Co wy byście beze mnie zrobili? Bez mojej tolerancji, skłonności do żartu i prawdziwych wzruszeń? Jestem – w gruncie rzeczy – przewodnikiem po ścieżkach piekielnej frajdy i zmysłowej przyjemności życia” – pisze aktor w książce „Mężczyzna i one”.