Sound design. Droga emancypacji dźwięków filmowych

Joanna Napieralska, jeden z najlepszych dźwiękowców w polskim kinie, jest absolwentką Wydziału Reżyserii Dźwięku Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1986). W latach 1994-2006 pracowała w szczecińskim Ośrodku Telewizji Polskiej. Od 2001 roku pełni funkcję wykładowcy na Wydziale Reżyserii Dźwięku warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Ma na swym koncie nagranie dźwięku, udźwiękowienie, opracowanie muzyczne kilkudziesięciu filmów dokumentalnych i fabularnych. Za dźwięk do dokumentu Rafaela Marziano-Tinoco „El Camino De Las Hormigas” otrzymała nagrodę na Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu” w Łodzi (1993) oraz na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Latynoamerykańskich w Caracas (1997). Dźwięk do „Waisera” Wojciecha Marczewskiego przyniósł jej nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2001) oraz statuetkę Orła (2002), a dźwięk do „Różyczki” Jana Kidawy-Błońskiego – nagrodę w Gdyni (2010) oraz nominację do Orła (2011).

Książka „Sound design. Droga emancypacji dźwięków filmowych” jest próbą rozpatrzenia zagadnień dotyczących kompozycji dźwięku w filmie opartą na pracach własnych autorki. Korzenie kompozycji dźwięku filmowego tkwią – zdaniem Joanny Napieralskiej –  w procesach rozpadu tradycyjnej formy filmowej, dewaluacji hollywoodzkiej estetyki dźwięku oraz twórczości współczesnych kompozytorów eksperymentujących z formą i tworzywem muzycznym. Do książki dołączona jest płyta DVD z fragmentami filmów, m.in. „Różyczki” Jana Kidawy-Błońskiego, „Z odzysku” Sławomira Fabickiego, „Solo” Macieja Pisarka, ilustrujące teoretyczne rozważania autorki.