Retoryka. Narzędzie w twórczej komunikacji. Teatr i film

Książka Małgorzaty Pietrzak ukazuje, w jaki sposób retoryka wpływa na kształtowanie się postaw twórczych (również retoryka zawarta w manifestach literackich, teatralnych czy filmowych). Jest próbą ukazania związków i zależności istniejących pomiędzy dziełem, twórcą a widzem na przykładzie dokonań artystycznych wielu znakomitych reżyserów teatralnych i filmowych, m.in.  Petera Brooka, Kazimierza Dejmka, Borisa Ejfmana, Federica Felliniego, Jerzego Grotowskiego, Konrada Swinarskiego, Andrieja Tarkowskiego.

Publikacja składa się z następujących rozdziałów: I – Klasyczne a współczesne pojęcie retoryki, II – Strona komunikacji słownej i niewerbalnej w manifestach literackich i w innych sztukach (m.in. podrozdział: Kino autorskie – manifest subiektywny), III – Słowo a konwencja – słowo jako element budowania konwencji teatralnej (m.in. podrozdziały: Literatura a polska szkoła filmowa, Adaptacja, scenariusz a polska szkoła filmowa, Federico Fellini – mistrz słowa, Reżyser a figury retoryczne, Mowa w filmie Felliniego, Muzyka jako chwyt retoryczny, Andriej Tarkowski – mistrz obrazu, ‘Stalker’, czyli praca nad słowem, Dubbing albo kreacja zza kadru), IV – Konwencja a retoryka w sztuce widowiskowej  (m.in. podrozdziały: Film w teatrze, „Teatr w filmie” – teatr w filmach Federica Felliniego, Retoryka w filmach Federica Felliniego), V – Retoryka a relacje twórcze (m.in. podrozdziały: Innokientij Smoktunowski, Sergiej Bondarczuk, Anatolij Sołonicyn, Aktor i reżyser – Wasilij Szukszyn, Andriej Michałkow-Konczałowski, Łarisa Szepitko, Andriej Tarkowski, Laurence Olivier, Federico Fellini, Gérard Philipe, Louis de Funés).