Anime – w poszukiwaniu istoty fenomenu

Terminem „anime” określa się u nas japońskie animacje, których historia sięga początków ubiegłego wieku. „Wielu młodszych i starszych ludzi ogląda japońskie animacje, nawet nie zdając sobie sprawy z ich pochodzenia i nie próbując zrozumieć, z czym w rzeczywistości mają do czynienia. Pragnę udowodnić, że tak naprawdę nie oglądają oni zwykłych bajek, lecz animacje będące nieodłączną częścią japońskiej kultury, przy bliższym poznaniu okazać się mogą nader interesujące i fascynujące ze względu na wspaniałą tradycję, historię i egzotykę, która od zawsze przecież pociągała ludzi Zachodu” – pisze Maria Oknieńska.

W swej książce, wydanej w serii „Biblioteka Azji i Pacyfiku”, szczegółowo opisuje specyfikę i cechy charakterystyczne, a także konteksty kulturowe tego popularnego filmowego gatunku. Szczególnie wiele miejsca poświęca omówieniu twórczości najwybitniejszego przedstawiciela anime – Hayao Miyazakiego, autora m.in. „Nausicaä z Doliny Wiatru”, „Mój sąsiad Totoro”, „Księżniczka Mononoke”, „Spirited Away: W krainie bogów”, „Ruchomy zamek Hauru”.